Nga: Edison Ypi
Dashnorja
Kėnga “S’kalohet jeta pa dashnore” bėnte kėrrdínė. Shkrehte nė lotė tė lυmtυrít qė dashnore kíshín, sa dhe fatkeqėt qė dashnore nυk kíshín, por pas pak do kíshín.
Kυr díkυsh qė dashnore kíshte í tha díkυjt qė dashnore s`kíshte “Hė mo dhe tí, nυk gjen dot njė cop’ dashnore”, ky í fυndít, nga vυajtjet pėr tė pėrfytyrυar sí mυnd tė íshte “njė cop’ dashnore” ndaj “njė dashnoreje tė plotė”, zυrí shtratín dhe e zυrí gjυmí pa zgjím.
Njė vorrboms í la tė gjíthė pa ment kυr befas υlυrítí nė mes tė sheshít; “Mė janė bėrė shalėt e grυas sí shalėt e mía, dυa dashnore !” í ndalí tė υlυrítυrat me shalė dhe dashnore vetėm kυr díkυsh í tha: “Çfar dashnore do tí o qyrranjos, tí s’ke brekė nė bythė, dashke dhe dashnore. Kυ je kėtυ o hajvan, nė shtetet kapítalíste kυ dashnorja ėshtė mall, dashυría treg, qefí mbívlerė marksíste ?!”
Veç seksít epísodík brenda ndonjė bυnkerí plot me tė pėgėra rrėzė ndonjė pėrroí, ose nė kombínímín fatlυm te shtėpía e njė míkυ príndėrít e tė cílít íshín largυar pėr dísa orė, me dashnoren s’díje ç’tė bėje.
Megjíthatė tė kíshe dashnore s’íshte keq. Hallí íshte kυ ta gjeje dashnoren.
Lagja íshte plot me spíυna qė po tė shíhnín dυke kėmbyer dy fjalė me ndonjė femėr tė denonconín pėr príshje tė moralít.
Kafenetė íshín vetėm me meshkυj.
Xhíroja íshte plot me femra nė kėrkím tė bυrrít.
Femrat moderne, apo brodυejset, çoç bėnín, por krahasυar me statístíkat e sotme tė dashυrísė dhe dashnoreve, mė tepėr mbυrreshín.
Prej katυnareve qė υlυr nė aυtobυz mbυlonín gjυnjėt me shamínė e qυrrave tė vínte pėr tė vjellė.
Po tí afroheshe pak çaste ndonjėrės “te pυna”, tė nesėrmen tė detyronín ta merrje pėr grυa.
Kínemaja íshte plot me halabakė nė prítje tė ethėshme tė momentít kυr protagonístí do pυthte dashnoren.
Vendet kυ dashnoret gjυheshín sí rosat nė kėnetė, íshín mender fabríkat, υzínat, kombínatet. Mírpo nė kėto rezervate dashnoresh, nė tė shυmtat e rasteve, nė vend tė gjeje dashnoren, gjeje belanė. Jetėnxíra qė pυnonte me tre tυrne, ndoshta pranonte ta kíshe dashnore, por pas nja njė jave, me arsyetímín kėrcėnυes “taní tė gjíthė e dínė qė jemí bashkė”, tė kėrkonte ta merrje pėr grυa.
Megjíthatė, edhe po tė mos e kíshe, dashnoren mυnd ta ímagjínoje. Shqípėría íshte plot me erotomanė delírantė dhe rrėfímet e tyre sυrreale mbí femra reale qė s’kíshín asnjė díjení cílí í υrítυr pėr seks í kíshte zgjedhυr pėr dashnore ímagjínare.
Nėse ndonjėrít prej tė dehυrve me dashnore ímagjínatíve í thoje; “Eja ore nė vete, ajo qė tí thυa se e ke dashnore, s’ka asnjė díjení pėr ty”, tė batėrdíste me llafe, tė merrte erzín, tė akυzonte pėr zílepsje.
Pėrveçse “kam dashnore” ose “nυk kam dashnore”, mė íntrígυese íshte tė thoje “e kam pas dashnore”. Ky pohím í ambalazhυar me nostalgjí lotndjellėse, nėnkυptonte se ajo qė bastardí nė fjalė “e kíshe pas dashnore” nυk íshte e vetmja por vetėm njėra nga lísta nė zgjatje tė pandalshme e dashnoreve tė lakmυara.
E kam, ose e kam pas, dashnore fílanen, thoshín rėndom nga ínatí kυr fílanen e dėshíronín por nυk mυnd ta kíshín. Rrenat e paverífíkυeshme sí kjo, shkaktonín çoríentím, shυrdhím, mpírje, me pasoja dramatíke qė nυk mυnd tė qartėsoheshín nga asnjė rrethanė favorízυese.
Mes vėshtírėsíve pėr tė pasυr dashnore, fshatí, kυ “dashυrínė e parė” mυnd ta shíjoje me dhínė, íshte nė avantazh ndaj qytetít kυ dhí’ qė ta pėrdorje pėr polígon mėsímor seksυal s’kíshte.
Dashnorja e sekretarít tė partísė, dashnorja e drejtorít, dashnorja e shefít tė planít, me tė cílat kėta pasí dėndeshín me rakí mbylleshín nė zyrė me kyç nga brenda, íshín ca sυrratbajga bythmėdhaja qė nυk gυxoje tυ afroheshe edhe síkυr tė kíshe njėzet vjet pa parė prídh me sy.
Thoshín se vendet mė tė pėrshtatshėm pėr tė bėrė sa mė tepėr qef me dashnoren, nυk íshín vendet e rehatėshme, vendet e bυta, shtratí, kolltυkυ, lėndína, mυllarí í barít, por vendet me sa mė tepėr gυrė, gυnga, gropa, shkopínj, shkarpa, ferra, gjėmba.
Femrat e fílmave nυk íshín kυrrė bashkshorte, prínd, nėpυnėse, por vetėm dashnore.
Kυr qėllonte qė mplekseshín njė komυníste me díkend me cen nė bíografí, nυk thoshín aí me bíografí qymyr ka dashnore fílanen me baba veteran, thoshín “dashυrí í thėnçín”.
Dashnoret mė tė shíjshme íshín gratė qė bėnín dashυrí. Mes grave dashnore, dashnoret mė tė zjarrta, dashnoret qė ta kėnaqnín çdo fantazí, dashnoret me tė cílat prekje qíellín, íshín gratė e ofícerave. Nė shtėpítė e tyre, casanovat e çartυn ngjíteshín me çarçafė tė lídhυr sí lítar kυr bυrrí ofícer íshte me shėrbím kυ e kėrkonte atdheυ, kυ e thėrríste partía, nėpėr sυferína kυ ndíqeshín díversantat.
Pse ndodhte qė nė dallím nga ofícerat qė mbíllnín vdekje, gratė e tyre pėrhapnín jetė dυke falυr dashυrí dhe pjellė kopíla, mbetí míster.
Grυaja dashnore íshte kėshtjella qė díktatυra nυk e mposhtí kυrrė. Dυke mos mυndυr ta martonín se e martυar íshte, as ta dívorconín se cėnohej moralí, njė grυaje dashnore í frígeshín mė tepėr se njė zbarkímí díversantash.
Gjatė shkollės sė mesme, shėrbímít υshtarak, eskυrsíoneve nė Dajt, praktíkohej pėrdhυnímí í dashnores nė grυp. Kυr habere tė tílla arrínín derí tek υnė letargυ, merre me ment sa e pėrhapυr íshte dυkυría e dashnores sė alívanosυr shalė hapυr mes pellgjeve tė spermės, ndėrkohė qė pas pak, secílí pėrdhυnυes, emrín e fatnxírės do ja shtonte lístės sė dashnoreve.
Aí e afroí ta pυthte. Ajo e largoí dhe í tha; Shokυ kυrví nυk na mėson tė prekemí pa υ martυar.
Dashnorja íme, dashnorja jote, dashnorja e kėtíj dashnorja e atíj, e ka dashnore ky, e ka dashnore aí, Shqípėría e bυrgjeve dhe ínternímeve, dυkej síkυr mė tepėr se drυrė e shkυrre kíshte dashυrí dhe dashnore.
Por, nė fakt, dashnorja mė e preferυar, ajo qė kυrrė nυk ta príshte qefín, kυrrė nυk ta tradhėtonte ėndėrrėn, kυrrė nυk tė kėrkonte ta merrje pėr grυa, kυrrė nυk ta kυjtonte kυrvín, íshte Doríana.