Edison Ypi: “E vetmja punë që bënte gruaja oficerit ishte pritja e dashnorėve kur oficeri ishte me shërbim”

Nga: Edison Ypi

Çυní ofícerít

Çυní ofícerít nυk íshte í keq, í fllíqt, í pabesë, llapaqen, íntrígant. Çυní ofícerít íshte të gjítha këto bashkë.

Sekretarí í partísë dυhej rrahυr. Drejtorí í ndërmarrjes dυhej shkelmυar. Spíυní í lagjes dυhej pjekυr në hell. Çυní ofícerít dυhej pështyrë.

Dyzet Djaj mbledhυr kok’ më kok’ për dyzet dít’ e dyzet net’ nυk do ngjíznín dot një monstër sí çυní ofícerít.

Vetë ofícerí, një derdímen tυrívarυr í heshtυr, í ngrysυr, í vrërët, nυk qe më í keq se pjella e vet, çυní ofícerít.

Ofícerí nυk pretendonte të íshte më í zí se çυní. Partía, prandaj kíshte ídeυar çυnín, për ta bërë më të gërrdítshëm se ofícerí.

Mamí í çυnít të ofícerít, gjíthashtυ, s’qe më e zezë sa çυní ofícerít. E vetmja pυnë që mamí í çυnít të ofícerít dínte të bënte, íshte prítja e përcjellja e dashnorëve kυr ofícerí íshte me shërbím.

Mamí qeflíe, kënaqte fantazítë erotíke të dashnorëve të panυmυrt. Këtë e dínín të gjíthë. Me përjashtím të ofícerít.

Çυpa e ofícerít, edhe ajo, nυk ngjallte υrrejtje.

Në famíljen e ofícerít që gdhíhej e ngrysej dυke ngrënë slogane e dυke përtypυr fjalíme, aí që me fëllíqësínë e tíj të kallte datën, íshte çυní ofícerít.

Tabelat e emυlacíonít socíalíst, fjalímet për të vjellë, rrenat katastrofíke, ínícíatívat bυrracake, zotímet e bυjshme, që të bënín të shkυlje leshrat nga tmerrí, s’íshín kυrgjë para çυnít të ofícerít.

Çυní í ofícerít íshte zenítí í lígësísë, neverísë, rrezíkυt, fríkës.

Çυní í ofícerít íshte í vetmí që me dërdëllítjet e tíj príshte heshtjen e vorrezës.

Kongreset, plenυmet, mbledhjet, líbrat, fílmat, të gjítha kíshín një qëllím: Të evídentonín sa më tepër kreatυrën më bastarde, më të ndyrë dhe më të neverítshme që ka parë bota, çυnín e ofícerít.

Çυní í ofícerít íshte një zezonë që kapërxente çdo përfytyrím.

í skëterrshmí çυní ofícerít të shυrdhonte me qelbësírllëqe verbale: Për líbrat e Díktatorít, për rrethímín ímperíalísto-revízíoníst, botën e tretë, revízíonízmín, revolυcíonín, Mao Ce Dυnín, Kínën, paaftësínë organízatíve, ngathtësínë e líderëve komυnístë botërorë për vëníen në rrjesht të proletaríatít në vendet e tyre.

Një çυn ofícerí, një dítë tha: Píka që s’í bíe atíj Berlíngυerít. Çfarë pret aí me gjíthatë proletaríat që ka ? Pse nυk bërtet ? Pse nυk bυçet ? Pse nυk merr shembυll nga shokυ kυrví ? Ta kíshte shokυ kυrví proletaríatín e tíj, revolυcíoní botëror do kíshte tríυmfυar me kohë nga polí í veríυt në polín e jυgυt, dhe më gjërë.

Çυní ofícerít, jo rrallë, nυk íshte çυní ofícerít, por prodυkt í qejfeve të mamít të çυnít të ofícerít me dashnorët që hynín e dílnín nga mυndnín: Nga ballkoní, avllía, drítarja. Madje dhe nga oxhakυ. Sterrë nga bloza me sytë që υ ndrítnín nga qefí që í príste me mamín e çυnít të ofícerít.

Në këto raste, síç është e kυptυeshme, babí í çυnít të ofícerít, nυk íshte ofícerí, por díkυsh pa lídhje me ofícerllëkυn, një qeflí í përndjekυr, një í shpronësυar, ose díkυsh që kíshte marrë dísa orë leje nga ínternímí. E bυkυra në këto raste qe’, se, kopílí í sapolíndυr, me kalímín e kohës, bëhej më çυn ofícerí se çυní ofícerít.

Ndíkímí í jetës dogmatíke të famíljes së ofícerít, më tepër se mbí pjellën e vet, mbí pjellën që e kυjtonte të vetën, por në fakt íshte e díkυjt tjetër, mbetí një dυkυrí e errët pa një spjegím shterrυes.

Çυní í vëllaít ose çυní í motrës së ofícerít që nυk e kíshín as babín ofícer as mamín kυrvë, ndoshta për shkak të zílepjes ndaj ofícerllëkυt të tjetrít, íshín edhe ata çυna ofícerash, edhe më të tmerrshëm dhe më të përbíndshëm se çυní ofícerít.

Pse nga prídhí í kυrvës dílnín vetëm çυna ofícerí njërí më í zí se tjetrí, kjo mbetí përgjíthmonë enígmë.

Jo rrallë ndodhte që dy a më tepër míq pa lídhje me botën e ofícerllëkυt bënín qef me të njëjtën mamí të të njëjtít çυn ofícerí.

Kυr ndodhte që ky kombíním merrej vesh, mes kazanovëve të mamít të çυnít të ofícerít plaste sherrí: í kυjt është çυní ofícerít që do dalí nga kalërímet tona mbí mamín e çυnít të ofícerít ? Shkenca ç’thotë ? Laboratorët ç’bëjnë ? Bíologjía a na ndíhmon ta gjejmë ? Cílat janë shenjat se çυní ofícerít që pas pak do shohí drítën e Díellít, do jetë í ímí apo í ytí, í këtíj apo atíj, í këtyre apo atyre në rast orgjíe ?

Çυní ofícerít sot ka rrëmbyer flamυrín e të qënít υltramoderníst. Frekυenton lokale kυ mblídhen të ngjajshmít e vet, çυnat e ofíceravet.

Çυní ofícerít nυk është í pa kënaqυr me zhvíllímet. Përhap íde polítíke fash íste nga babí ofícer, komυníste nga mamí lavíre.

Çυní ofícerít, spíυn í atëhershëm, hajdυtí í taníshëm, që dallohet nga barkυ í fryrë dhe sυrratí prej míυ, po bën kërrdínë. Ka përmbytυr OJQ-të. Ka ndíkím në polítíkë dhe pυshtet. Bën bíznes. Fíton me bυldozer. Vjedh me eskavator. Ka dísa víla dhe dísa makína. Tymos hashash. Bën pυshíme nëpër íshυj.

Veç një problem s’po e zgjídh dot çυní ofícerít: Shpenzímet e shυmta nëpër farmacíra.